Als je bij het lezen van de vorige blog ‘Mijn eerste kneedown’ goed je best hebt gedaan, wordt het nu tijd om een stapje verder te gaan naar de felbegeerde elbowdown. Wederom moet ik je natuurlijk weer vertellen dat dit echt een verschrikkelijk slecht idee is om te oefenen. Maar kom op, het is toch super gaaf om te zien hoe iemand schrapend met zijn elleboog over het asfalt voorbij komt! Denk er aan; je wordt er totaal niet sneller van. Sterker nog, vaak moet je zoals je bij mij in de foto hieronder ziet, juist van je ideale lijn afwijken om de bocht zo “bol” mogelijk te nemen wanneer je bewust voor de elbowdown gaat.
Safety first, crazy second
Het begint natuurlijk weer hetzelfde als bij de kneedown, zorg ervoor dat je uitrusting in orde is, en prefereer een pak met wisselbare elleboog sliders zoals de Alpinestars GP Plus R v2.
Ook ditmaal is een sportmotor niet noodzakelijk, maar wordt het wel tijd om te investeren in wat serieus rubber om je wielen. Denk hierbij aan bijvoorbeeld een Pirelli Supercorsa of een Bridgestone Battlax R10. Je gaat hierbij namelijk nog meer hellingshoek vragen van je motor en meer hellingshoek betekent minder grip.
Hoewel een kneedown in theorie nog prima te doen is op straat (foei dat mag echt niet) raad ik sterk aan om een elbowdown te oefenen op het circuit. Niet alleen heb je hier natuurlijk strak asfalt en mooi vloeiende bochten waar je veel grip hebt. Maar je hebt vooral geen obstakels waar je tegen aan kan knallen!
Ondanks dat je voor de elbowdown al een redelijk grote hellingshoek nodig hebt, zit het hier grotendeels weer in de lichaamshouding. Zoals onze grote vriend Scott Redding hieronder voor doet, is de lichaamshouding weer net wat anders dan bij de kneedown.
Welke houding neem ik aan met een elbowdown
Allereerst begint het met wat verder te gaan verzitten. Scott zit met bijna heel zijn achterwerk van zijn zadel af en “hangt hier nog met zijn rechterbovenbeen terwijl zijn buitenste hak op zijn voetstepje staat. Hierdoor heb je wat meer grip op je voetsteuntje en schiet je er minder makkelijk van af. Houd je binnenste voet wel altijd met de bal van je voet op het stepje!
zijn buitenste arm ligt nog steeds plat op de tank, en zijn ruggengraat is recht, maar omdat hij verder is gaan verzitten, wordt zijn bovenlichaam dus verder naar buiten gedreven. Ook hier is de bocht door blijven kijken wederom de sleutel tot succes. Wanneer je dit gaat proberen, zal je merken dat je je hoofd nog verder moet draaien om voldoende zicht te hebben op de bocht. Handig is het dus om een echte racehelm te hebben die wat meer ruimte in de nek heeft waardoor je voldoende bewegingsvrijheid hebt en niet met je helm tegen je pak aan zit.
Wanneer je een redelijk nieuwe rijder bent, of alleen maar de kneedown gewend bent heb je nog al snel de neiging om je hoofd en schouders niet te plaatsen waar dat eigenlijk zou moeten. Dit is te wijden aan angst en zelfbescherming. Je instinct zal tegen je zeggen: Joh doe effe lekker normaal, dit gaat helemaal niet! Negeer dat gevoel en gooi dat hoofd naar beneden! In het begin zal het even wennen zijn omdat je met je hoofd bijna gelijk aan het asfalt ligt wat je zicht weer deels beperkt. Daarom is het verstandig om je tempo wat terug te laten zakken totdat je gewend bent om op deze manier te rijden. Zorg voor een relaxte houding, knijp niet in je stuur, blijf ten alle tijden rustig en oefenen oefenen oefenen! Voor je het weet leg je die elleboog aan de grond op plekken waar je het zelf niet eens voor mogelijk hield!
Succes met oefenen en keep the shiney side up!
